South Island West Coast Part 1
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Tessa
23 Maart 2011 | Nieuw Zeeland, Wellington
Lieve iedereen,
Wij zijn nu in Franz Josef. De weg om hier te komen is vanuit Wellington met de ferry naar Picton, twee overnachtingen in Nelson, eentje in Westport en dan Lake Mahinapua. Hierover schrijf ik dit verslag en de avonturen die we hebben beleefd. Natuurlijk komen ook zo snel mogelijk de foto's online, ENJOY!
We zijn meerdere nachten in Wellington geweest, om precies te zijn 4 nachten. We hebben geslapen in een kamer met 3 stapelbedden en eigen douche en wc. Wellington zelf vonden wij niet zo bijzonder. Het is net als Auckland gewoon een grote stad (de hoofdstad) met hoge gebouwen, veel verkeer en drukte op de straten. Al die dagen dat we hier geweest zijn hebben we niet per se veel gedaan. We hebben de stad verkend en natuurlijk hebben we weer uren lopen ronddwalen. Dit was erg vermoeiend; Wellington is namelijk in een soort van dal gebouwd, maar ook half de berg al op, dus veel hoogteverschil.
Op de een na laatste dag hebben we een bezoekje gemaakt naar 'Te Papa' een museum over de geschiedenis van Nieuw-Zeeland, de Maori, maar ook kunst en oude schilderijen. We zijn lang binnen geweest en we hebben veel geleerd (is ook wel een keer leuk ;-)). En bovenalles, het was een gratis museum :-). Dus beter kon het niet!
Vanuit Wellington ginen we op pad naar Nelson. Dat is van het Noordereiland naar het Zuidereiland. Je raadt het al; de enige manier om over te steken is met de boot. Een ferry of veerboot om precies te zijn. We moesten naar onze standaarden vroeg opstaan (een uur of zeven), aangezien het spitsuur was voor we uiteindelijk de ferry opkonden. Het vroeg je bed uit vonden we obviously niet zo cool, de avond daarvoor waren we nog tot laat op stap. De nachtrust was nog niet voltooid, dus aangekomen op de ferry gingen we op zoek naar een bankje om op de slapen. Toen we een bankje hadden gevonden en daar aangenaam op lagen te tukken, kwamen er wat oudere mensen voorbij die nee-schuddend fluisterden: "Die jongeren van tegenwoordig zijn ook altijd moe..." Dit hoorden wij pas later van een aardige mevrouw die naast ons zat te breien :-p. Maargoed, aangekomen in Picton op het Zuidereiland waren we mooi wel helemaal bijgeslapen!
Vanaf Picton was het nog maar een klein stukkie naar Nelson (een uurtje of twee;-)). This lovely town deed ons denken aan Byron Bay, in Australia. Chille vibe, geen hoge gebouwen en de mensen zijn aardig en behulpzaam. Na een goede nacht slaap in 'The Fern Lodge' besloten Tes en ik een wandeling te gaan maken naar 'the centre of New Zealand'. Een route van 30 minuten waar wij een uur over gedaan hebben (haha). En nee, ik weet wat jullie denken, dit komt niet door ons slechte reizigersconditie, maar door dat er op een cruciaal punt of we links of rechts moesten geen bordje was te vinden. En je raadt het al; we zijn rechts gegaan terwijl we links moesten... Maar toen we aankwamen op de top van de berg in het midden van Nieuw-Zeeland, was het de exercise waard (zie foto's)!
Die volgende ochtend weer op weg met de KiwiExperience dit keer naar Westport. De eerste stop was bij Lake Nelson, een prachtige locatie aan het meer met bergen die daarin eindigen. Nadat de jongens (zoals altijd) in het water waren geweest om hun ongelooflijk mooie (kuch kuch) lichamen te showen spotte ik iets in het water. Ik riep naar Tessa dat ze moest komen kijken. Er zaten namelijk gi-gan-ti-sche alen in het water bij de stijger. Ze leken niet bang te zijn voor de in-het-water-springende wildelingen, maar ze bleven voorzichtig op afstand. Dat veranderde toen Tes haar onderwatercamera erbij haalde. Camera-geil waren deze slijmerige vissen! Tes heeft er dan ook heel wat genomen en kwam erachter dat er bij een donker gedeelte onder de stijger nog veel dikkere (en toch wel een beetje enge) alen zwommen.
Stop twee was een niet zo bijzondere toiletstop en stop drie was een net zo oninteressante wandeling. Westport zelf was ook niet erg indrukwekkend. Het is een kleine verzameling straten met maar één hostel. Dit was verder gewoon prima, het was een nacht goede slaap.
Die ochtend verliep alles snel. Door eerdere wagenziekte, besloten we voorin te willen zitten en daarom hadden we ons tijdsmanagement aangepast. Eerst de tassen klaar voor vertek en dan pas ontbijten. Gelukt! We zaten voorin bij chauffeur Steve (die we de dag ervoor ook al hadden, maar nu pas echt ontmoetten). Hij introduceerde ons meteen in zijn tijdsverdrijf tijdens het rijden; 'Goat, boat, float!' Iedereen die voorin zit doe mee. De regels zijn simpel:
- als je een geit ziet, roep je: GOAT!
- als je een boot ziet, roep je: BOAT!
- als je een paardentrailer ziet, roep je: FLOAT!
- kayaks tellen niet als boot
- zie je meer dan vijf van G, B of F roep je het meervoud van dat ding en je krijgt vijf punten
- je mag alleen roepen als je in de bus zit
- het spel pauzeert als de chauffeur aan de microfoon zit
- roep je een foute G, B of F gaat er een punt van je score af
Steve was erg gedreven in dit spel en dit resulteerde in winst voor hem, EVERY SINGLE TIME dat we dit spel speelden.
De weg van Westport naar Lake Mahinapua is naar mijn mening de mooiste busreis tot nu toe. We stopten al na een half uurtje rijden bij een wandeling over 'Cape Foulwind'. Tes en ik hadden beide echt zoiets van; neeeeeeeeeeee, nu nog niet lopen! Maar de track was alles behalve teleurstellend. De zon scheen neer op de westkust en de Tasmaanse Zee wat een mooi plaatje geeft (zie zeker foto's)! Je loopt ongeveer een uur langs de zee hoog op de krijtrotsen met schitterende uitzichten en als kers op de taart was er aan het einde van de track een kolonie zeeleeuwen. Super schattige zwemmende lieverds die allemaal getagd waren (de gekleurde dingetjes bij de vinnen). De jonkies waren aan het spelen met de golven en de ouders keken toe en zaten op de uitkijk. Heerlijk om naar te kijken; Animal Planet in het echt!
Stop twee was 'Iramahewhero Viewpoint'. Niet uit te leggen, just check that view out on the pitures.
De derde stop, vrij kort daarna was 'the Truman Track'. Een korte wandel van de weg naar de kustlijn, door het regenwoud. En wederom, een prachting plaatje. Vol van blijdschap en geluk kloom ik naar beneden om bij het zand te komen. Totaal geconcentreerd bezig met foto's maken, had ik niet door dat de golven akelig dichtbij aan het komen waren. Toen ik het water bij m'n kuiten voelde en ik me omdraaide was het al te laat. De tweede golf kwam en vond het nodig mijn jeans-short en hempje nat te maken. En of dat nog niet genoeg was; de zee had altij al witte Havaiana slippers willen hebben en ze besloot die daarom maar mee te nemen :-o! En weg waren ze. Ik moest terug naar de bus, de rotsen op klimmen en door het regenwoud, op m'n blote voeten.
De volgende stop was Greymouth. Een stadje waar wat winkeltjes waren en twee grote supermarkten. En je raadt het al: ik heb meteen nieuwe Havaianas gekocht. Ik kon toch niet de rest van de dag op blote voeten rondlopen?!
We hebben inkopen gedaan bij de supermarkt voor het thema feest van die avond: PLASTIC. We kwamen aan in Lake Mahinapua en dit is letterlijk he-le-maal niks. Het ergste tot nu toe. Er was niet eens internet!
Tes is met een groep vrienden van de KiwiEx naar het meer gegaan terwijl ik alvast ging beginnen de plasticzakken om te toveren in fabric om een jurkje te maken voor Tessa. Eten was voor ons geregeld, een dikke steak zou onze maaltijd zijn en dan verder aan de slag met het kostuum van Tessa. Het heeft heel het begin van de avond geduurd om het jurkje te maken. Ik vind dat ie goed gelukt is! Tes kon alleen niet bukken, want daarvoor zat het jurkje te strak! Hihi, oeps. Sorry Tes...
Nou jongens, dat is het tot nu toe. Hopelijk vinden jullie de foto's mooi!
XOXO Iris
P.S.
Hebben we jullie al verteld dat we gaan WWOOFen in Australië? Het is Willing Workers On Organic Farms en dat betekent dat je een paar uur per dag werkt en daarvoor je eten en accomodatie krijgt.
We gaan dit doen bij Janice Jodrell, dit is haar advertentie waarop wij hebben gereageerd:
I live on a 100 acre property, 3/4 bush, adjecent to Shannon National Park with its glorious Karri tree, fauna & wild flowers. There is a variety of free-range poultry, a vegetable garden & fruit trees. There are 2 Great Dane Dogs (like, HUGE), 2 cats & 2 horses. Work includes gardening, animal care, farm tasks & HH duties. Leisure time can include bush walking, horse riding if experienced and visits to the many local attractions not far from the farm. WWOOFers MUST have basic command of English.
Klinkt goed hè? :-)
Wij zijn nu in Franz Josef. De weg om hier te komen is vanuit Wellington met de ferry naar Picton, twee overnachtingen in Nelson, eentje in Westport en dan Lake Mahinapua. Hierover schrijf ik dit verslag en de avonturen die we hebben beleefd. Natuurlijk komen ook zo snel mogelijk de foto's online, ENJOY!
We zijn meerdere nachten in Wellington geweest, om precies te zijn 4 nachten. We hebben geslapen in een kamer met 3 stapelbedden en eigen douche en wc. Wellington zelf vonden wij niet zo bijzonder. Het is net als Auckland gewoon een grote stad (de hoofdstad) met hoge gebouwen, veel verkeer en drukte op de straten. Al die dagen dat we hier geweest zijn hebben we niet per se veel gedaan. We hebben de stad verkend en natuurlijk hebben we weer uren lopen ronddwalen. Dit was erg vermoeiend; Wellington is namelijk in een soort van dal gebouwd, maar ook half de berg al op, dus veel hoogteverschil.
Op de een na laatste dag hebben we een bezoekje gemaakt naar 'Te Papa' een museum over de geschiedenis van Nieuw-Zeeland, de Maori, maar ook kunst en oude schilderijen. We zijn lang binnen geweest en we hebben veel geleerd (is ook wel een keer leuk ;-)). En bovenalles, het was een gratis museum :-). Dus beter kon het niet!
Vanuit Wellington ginen we op pad naar Nelson. Dat is van het Noordereiland naar het Zuidereiland. Je raadt het al; de enige manier om over te steken is met de boot. Een ferry of veerboot om precies te zijn. We moesten naar onze standaarden vroeg opstaan (een uur of zeven), aangezien het spitsuur was voor we uiteindelijk de ferry opkonden. Het vroeg je bed uit vonden we obviously niet zo cool, de avond daarvoor waren we nog tot laat op stap. De nachtrust was nog niet voltooid, dus aangekomen op de ferry gingen we op zoek naar een bankje om op de slapen. Toen we een bankje hadden gevonden en daar aangenaam op lagen te tukken, kwamen er wat oudere mensen voorbij die nee-schuddend fluisterden: "Die jongeren van tegenwoordig zijn ook altijd moe..." Dit hoorden wij pas later van een aardige mevrouw die naast ons zat te breien :-p. Maargoed, aangekomen in Picton op het Zuidereiland waren we mooi wel helemaal bijgeslapen!
Vanaf Picton was het nog maar een klein stukkie naar Nelson (een uurtje of twee;-)). This lovely town deed ons denken aan Byron Bay, in Australia. Chille vibe, geen hoge gebouwen en de mensen zijn aardig en behulpzaam. Na een goede nacht slaap in 'The Fern Lodge' besloten Tes en ik een wandeling te gaan maken naar 'the centre of New Zealand'. Een route van 30 minuten waar wij een uur over gedaan hebben (haha). En nee, ik weet wat jullie denken, dit komt niet door ons slechte reizigersconditie, maar door dat er op een cruciaal punt of we links of rechts moesten geen bordje was te vinden. En je raadt het al; we zijn rechts gegaan terwijl we links moesten... Maar toen we aankwamen op de top van de berg in het midden van Nieuw-Zeeland, was het de exercise waard (zie foto's)!
Die volgende ochtend weer op weg met de KiwiExperience dit keer naar Westport. De eerste stop was bij Lake Nelson, een prachtige locatie aan het meer met bergen die daarin eindigen. Nadat de jongens (zoals altijd) in het water waren geweest om hun ongelooflijk mooie (kuch kuch) lichamen te showen spotte ik iets in het water. Ik riep naar Tessa dat ze moest komen kijken. Er zaten namelijk gi-gan-ti-sche alen in het water bij de stijger. Ze leken niet bang te zijn voor de in-het-water-springende wildelingen, maar ze bleven voorzichtig op afstand. Dat veranderde toen Tes haar onderwatercamera erbij haalde. Camera-geil waren deze slijmerige vissen! Tes heeft er dan ook heel wat genomen en kwam erachter dat er bij een donker gedeelte onder de stijger nog veel dikkere (en toch wel een beetje enge) alen zwommen.
Stop twee was een niet zo bijzondere toiletstop en stop drie was een net zo oninteressante wandeling. Westport zelf was ook niet erg indrukwekkend. Het is een kleine verzameling straten met maar één hostel. Dit was verder gewoon prima, het was een nacht goede slaap.
Die ochtend verliep alles snel. Door eerdere wagenziekte, besloten we voorin te willen zitten en daarom hadden we ons tijdsmanagement aangepast. Eerst de tassen klaar voor vertek en dan pas ontbijten. Gelukt! We zaten voorin bij chauffeur Steve (die we de dag ervoor ook al hadden, maar nu pas echt ontmoetten). Hij introduceerde ons meteen in zijn tijdsverdrijf tijdens het rijden; 'Goat, boat, float!' Iedereen die voorin zit doe mee. De regels zijn simpel:
- als je een geit ziet, roep je: GOAT!
- als je een boot ziet, roep je: BOAT!
- als je een paardentrailer ziet, roep je: FLOAT!
- kayaks tellen niet als boot
- zie je meer dan vijf van G, B of F roep je het meervoud van dat ding en je krijgt vijf punten
- je mag alleen roepen als je in de bus zit
- het spel pauzeert als de chauffeur aan de microfoon zit
- roep je een foute G, B of F gaat er een punt van je score af
Steve was erg gedreven in dit spel en dit resulteerde in winst voor hem, EVERY SINGLE TIME dat we dit spel speelden.
De weg van Westport naar Lake Mahinapua is naar mijn mening de mooiste busreis tot nu toe. We stopten al na een half uurtje rijden bij een wandeling over 'Cape Foulwind'. Tes en ik hadden beide echt zoiets van; neeeeeeeeeeee, nu nog niet lopen! Maar de track was alles behalve teleurstellend. De zon scheen neer op de westkust en de Tasmaanse Zee wat een mooi plaatje geeft (zie zeker foto's)! Je loopt ongeveer een uur langs de zee hoog op de krijtrotsen met schitterende uitzichten en als kers op de taart was er aan het einde van de track een kolonie zeeleeuwen. Super schattige zwemmende lieverds die allemaal getagd waren (de gekleurde dingetjes bij de vinnen). De jonkies waren aan het spelen met de golven en de ouders keken toe en zaten op de uitkijk. Heerlijk om naar te kijken; Animal Planet in het echt!
Stop twee was 'Iramahewhero Viewpoint'. Niet uit te leggen, just check that view out on the pitures.
De derde stop, vrij kort daarna was 'the Truman Track'. Een korte wandel van de weg naar de kustlijn, door het regenwoud. En wederom, een prachting plaatje. Vol van blijdschap en geluk kloom ik naar beneden om bij het zand te komen. Totaal geconcentreerd bezig met foto's maken, had ik niet door dat de golven akelig dichtbij aan het komen waren. Toen ik het water bij m'n kuiten voelde en ik me omdraaide was het al te laat. De tweede golf kwam en vond het nodig mijn jeans-short en hempje nat te maken. En of dat nog niet genoeg was; de zee had altij al witte Havaiana slippers willen hebben en ze besloot die daarom maar mee te nemen :-o! En weg waren ze. Ik moest terug naar de bus, de rotsen op klimmen en door het regenwoud, op m'n blote voeten.
De volgende stop was Greymouth. Een stadje waar wat winkeltjes waren en twee grote supermarkten. En je raadt het al: ik heb meteen nieuwe Havaianas gekocht. Ik kon toch niet de rest van de dag op blote voeten rondlopen?!
We hebben inkopen gedaan bij de supermarkt voor het thema feest van die avond: PLASTIC. We kwamen aan in Lake Mahinapua en dit is letterlijk he-le-maal niks. Het ergste tot nu toe. Er was niet eens internet!
Tes is met een groep vrienden van de KiwiEx naar het meer gegaan terwijl ik alvast ging beginnen de plasticzakken om te toveren in fabric om een jurkje te maken voor Tessa. Eten was voor ons geregeld, een dikke steak zou onze maaltijd zijn en dan verder aan de slag met het kostuum van Tessa. Het heeft heel het begin van de avond geduurd om het jurkje te maken. Ik vind dat ie goed gelukt is! Tes kon alleen niet bukken, want daarvoor zat het jurkje te strak! Hihi, oeps. Sorry Tes...
Nou jongens, dat is het tot nu toe. Hopelijk vinden jullie de foto's mooi!
XOXO Iris
P.S.
Hebben we jullie al verteld dat we gaan WWOOFen in Australië? Het is Willing Workers On Organic Farms en dat betekent dat je een paar uur per dag werkt en daarvoor je eten en accomodatie krijgt.
We gaan dit doen bij Janice Jodrell, dit is haar advertentie waarop wij hebben gereageerd:
I live on a 100 acre property, 3/4 bush, adjecent to Shannon National Park with its glorious Karri tree, fauna & wild flowers. There is a variety of free-range poultry, a vegetable garden & fruit trees. There are 2 Great Dane Dogs (like, HUGE), 2 cats & 2 horses. Work includes gardening, animal care, farm tasks & HH duties. Leisure time can include bush walking, horse riding if experienced and visits to the many local attractions not far from the farm. WWOOFers MUST have basic command of English.
Klinkt goed hè? :-)
-
30 Maart 2011 - 08:14
Lisa:
Ik wil jou eerst feliciteren met de 17e verjaardag van je kleine zusje.
Wat een leuk verhaal, jullie maken leuke dingen mee.
Wanneer gaan jullie precies beginnen met WWOOFen?
Nou hou me op de hoogte! Ik hoop dat ik je binnenkort nog eens op skype zie.
Doe de groetjes aan Tessa
xxxx -
30 Maart 2011 - 09:50
Marlies :
Leuk je gisteren op skype te hebben gezien en gehoord. Had je vader toevallig de rekening niet betaald van het internet?!! Of is de is het een en ander gewoon aan vervanging toe??!!!
Mooi verhaal en mooie foto's. Die alen zijn echt super groot. Feest met dubieuze outfits??
Iris heel veel plezier nog.
Groetjes buurvrouw nummer 13 -
30 Maart 2011 - 13:56
Lot:
Haaa wat een prachtige foto's! Ik zal je binnenkort snel weer een smsje sturen!
Veel plezierrrr!
(L) -
30 Maart 2011 - 18:01
Willy:
Hallo Dames,
Nou die kiwi kon zo te zien zijn ei niet kwijt( wat een bevalling zeg) verder heeeeel leuk jurkje Tessa je was vast The QUEEN van het feest.
Verder die jonge heer in het groen erg gewaagd hoor.
Veel plezier daar in dat verre land en werk ze.
-
30 Maart 2011 - 20:40
Henk Gerressen:
Wederom een prachtig verhaal. De foto's completeren het reisverslag volledig. Heel leuk om te lezen en te zien. De advertentie voor jullie werkstage in Australie is mooi opgezet. Jullie zullen wel kangaroevlees moeten eten. Schijnt erg lekker te zijn. Niet medium nemen. Lekker doorbakken. Geweldig dat jullie dan ook gelijk onderdak hebben en lekker kunnen douchen. Het verhaal van de plastic jurk heb ik njiet helemaal begrepen. Was dat een traditie in de plaats waar jullie waren ? Ik zag de vreemdste uitrustingen.
Ik wens jullie nog heel veel plezier en kan niet wachten op het volgende verslag.
Veel liefs van ons uit Zwolle -
31 Maart 2011 - 13:39
Rosalie De Wit:
en wat had jij aan dan Iris? erg leuk gemaakt je hebt er talent voor!!
xx -
31 Maart 2011 - 17:38
Gertie En Sijbel:
Hallo lieve dames,
Wat, opnieuw, veel herkenning, leuk hoor!
Wij waren ook niet zo gecharmeerd van Wellington, Nelson daarentegen vonden we net als jullie leuk en gezellig.
Jammer van je slippers, Iris. Gelukkig heb je al weer nieuwe....
Je had trouwens een mooie creatie gemaakt van plastic.
Dat groene pakje op de foto vind ik nogal viezig, haha.
Gaan jullie nog werken of leven jullie van de lucht?
Dikke knuffel van ons en tot horens.
XX -
01 April 2011 - 22:56
.:
staat er nou `` slut`` op tessa pakje op die laatste foto? -
02 April 2011 - 06:14
Tessa En Iris:
@ Lisa:
Dankje, jij nog gefeliciteerd met je buurmeisje.
We gaan 8 april richting Northcliffe, ongeveer 4,5 uur weg van Perth!
@ Marlies:
Volgens mij is het een en ander aan vervanging toe ;-).
Ja, haha. Als je die jongens in groen pakje bedoelt; ze waren verkleed als Borat (een bijzonder filmpersonage).
@ Willy:
Dankje, we zullen moeten ploeteren!
@ Opa Henk:
We gaan vast wel een keer kangaroe proberen, we hebben het allebei wel eens in NL geproefd, maar het is vast anders in Australië!
Het was gewoon een themafeestje, met het thema plastic; dus iedereen was in plastic!
@ Rosalie:
Wat een lang verhaal Roos! ;-)
Ik ben de hele avond met Tessa's jurkje bezig geweest, dus ik had niets voor mezelf, maar dat vond ik niet erg hoor, ik wilde liever een mooi ding dan twee half voltooide jurkjes! :-)
@ Oom&Tante Meppel:
Ja, we zijn het helemaal met jullie eens! Liever de kleine gezellige stadjes i.p.v. de grote steden! Net als Meppel en Zwolle :-)
@ . :
WIE BEN JIJ?
En ja, maar dat was een rugby-bal, natuurlijk niet op het jurkje!
XOXOXO Tessa en Iris
