Jumping Crocs

Hallo lieve iedereen,

We zijn aangekomen in Darwin. En dat is even wennen! Op het vliegveld is alles nog helemaal prima; Darwin heeft echt het schattigste vliegveldje EVER, maar als je één stap buiten zet val je bijna om van de hitte/vochtigheid. En wij dachten dat het al warm was in Exmouth ;-).
Darwin is een erg mooie plek. En weer totaal anders dan alle andere plaatsen waar we zijn geweest in Ozzie; het heeft veel groene planten met exotische bloemen. Maar dan zitten we ook wel erg dicht bij de evenaar.

Er waren twee dingen die we graag wilden doen in Darwin en dat waren 'the jumping crocs' en Litchfield National Park. Deze konden we mooi boeken bij een organisatie die het allemaal in een dag doet.
Eerst gingen we met het busje naar een gedeelte waarvan ik de naam even van ben vergeten, maar het was best mooi. Een soort natuurlijke dam met natuurlijke rijstvelden. Veel vogels en er schijnt een krokodil rond te sluipen, maar ik heb 'm niet gezien!
Daarna zijn we doorgereden naar de cruise. Samen met Tes een lekker kopje cappucino gedronken en de boot op. Na nog maar vijf minuten kwam de eerste krokodil al aan gezwommen. Het schijnt dat ze het geluid van de motor herkennen als 'an easy treat' en komen dus al snel. Feit: het verschil tussen een zoet- en zoutwaterkrodil is niet dat zoutwaterkrokodillen alleen in zout water leven en zoetwaterkrokodillen in zoet water. Ze leven namelijk beide in zoetwater. Het verschil is dat zoutwaterkrokodillen in zout water kunnen overleven, omdat hun bouw anders is ofzo. Maar wat ik hiermee eigenlijk wilde zeggen is dat we op een rivier aan het varen waren met zoutwaterkrokodillen.
De eerste croc was George een groot/middelmatig mannetje. Heel knap; de mensen van de cruise wisten precies welke croc aan kwam zwemmen. Dit werd gedaan door middel van territorium. En waar we toen waren was dus het territorium van George. De arme stakker zat onder de littekens en wonden, hij was niet heel groot en valt daarom vaak ten prooi aan territoriumafpakking, waar een groot gevecht mee gepaard gaat.
Het was voedertijd. Een stok met een lang touw met daaraan een stuk varkensvlees werd boven het water gehouden. George wilde echter niet zo graag springen en daarom gingen we verder. Na we voorbij wat mislukte krokodillennesten waren gevaren kwam er een vrouwtjescroc aan. Geen idee meer hoe ze heette, maar haar jumping skills waren goed (zie foto's). Er zijn nog wat andere crocs voorbij gekomen, maar ik was het meest onder de indruk van de laatste: Aragon. Hij was echt huge echt niet normaal. Je raadt nooit hoe groot: 6,02 m. Hemel, dat is echt eng groot. Wederom een mannetje die niet graag springt. Maar dit soort formaat krokodil is ook niet geïnteresseerd in zo'n klein hapje. Die heeft liever een waterbuffel of een inheemse Aboriginal...
Na deze interessante cruise zijn we gaan lunchen. Tes en ik hadden echter het goedkopere pakket genomen en daarbij zat geen lunch dus aten we onze eigen bammetjes.
Toen met het busje naar Litchfield NP. Twee watervallen gezien en huge termietenheuvels en zo gaaf was het niet. Aan het einde van de trip gingen we naar de laatste waterval, met meerdere watervalletjes die een soort natuurlijke pools maken! Daar hebben we een uurtje gezwommen en toen gingen we weer richting Darwin.
Onze chauffeur was een man op leeftijd en leed duidelijk aan een slecht geheugen. Telkens als we paarse bloemtjes van de wilde koriader zagen schreeuwde hij enthausiast: "zijn dat geen mooie bloemetjes? Dat is de wilde koriander". Ik zweer, dat heeft hij wel een stuk of zeven keer herhaald! En ook dat hij de wolken zo mooi vond (hij noemde ze "cotton clouds"). En letterlijk elk verhaal over een waterval, krokodil of mythe werd minstens twee keer verteld. Erg komisch, maar ik denk dat-ie het zelf niet doorhad en dat vond ik een beetje zielig.

Ik noemde het al even; Aboriginals. Tot aan Darwin zijn we eigenlijk nooit eerder met ze in contact geweest en hebben we eigenlijk alleen maar slechte verhalen gehoord over deze minderheid. Dan moet ik ook wel zeggen dat ze er niet echt vriendelijk uitzien... Ze kijken eigenlijk altijd chagrijnig en ze lopen een beetje alsof ze mank zijn. Bijzonder volkje, ik hoef ze in het donker niet tegen te komen!!

Nou, dit is eigenlijk ons avontuur in Darwin geweest. De rest van de dagen hebben we bij het zwembad gelegen om lekker af te kunnen koelen als het te warm werd.

Next destination: BALI. Awesome. Stay tuned!

XOXO Iris