Tidak, Terima Kasih

Hello everyone!

Tes en ik zijn op vakantie geweest. Jahaa, binnen onze vakantie, nog een kleine vakantie.
We zijn 2 mei naar Denpasar gevlogen, het vliegveld van Bali!

De ochtend van 2 mei verliep soepel. Eerst ontbijten, daarna tas reorganiseren en dan uitchecken. We vlogen vrij laat richting Bali, dus we besloten om te gaan chillen bij het zwembad. Wederom een prachtige dag in Darwin, dus we hadden het goed voor elkaar.
Om kwart voor vijf kwam de shuttle ons ophalen en bracht ons naar het vliegveld. Na drie en een half uur vliegen kwamen we aan op Bali. Wat een andere wereld! Nadat we onze spullen hadden gepakt en het vliegveld uitliepen, stonden er wel 35 mensen met naambordjes; om mensen op te pikken en naar hun hotel te brengen. Na alle bordjes te hebben gelezen kwamen Tessa en ik tot de conclusie dat het bordje met VAN DER WAL erop niet aanwezig was. Mooi was dat, we waren er namelijk vanuit gegaan dat hij er wel zou staan en daarom hadden we geen nummer opgeschreven om te kunnen bellen. Na even zoeken op internet hadden we het nummer gevonden en belde een Indonesisch vrouwtje voor ons op (want natuurlijk werkten onze Australische simkaarten niet). Na al deze tijdverspilling en een chaotische rit door de straten van Denpasar en Kuta (de buurt waar ons hotel lag), kwamen we pas aan bij ons hotel om een uurtje of elf. De kamer was wel goed, zachte matrassen en een goede donkere kamer. We vielen neer en vielen vrijwel meteen in slaap.

Na een heerlijke nacht was het tijd om de buurt te verkennen. We waren nog geen twee minuten ons hotel uit, of we werden omgeven door Balinese mannekes die ons een taxi aanboden. Niet op een normale manier hoor! Nee, van allerlei kanten hoor je in slecht Engels: "yes, taxi! Transport, yes, motorbike!?" maar "No thank you" was ons antwoord. We wilden het strand zien. De man achter de receptie had ons uitgelegd dat we dan niet zover hoefden te lopen, dus een taxi of achterop de scooter was niet nodig. Glimlachend alle transport-aanbiedende-mannen negerend zijn Tes en ik naar het strand gelopen. Wat een plaatje! Blauwe zee, witte stranden en het was niet eens zo druk!
Na een tijdje over het strand te hebben gelopen zijn we door de straten en steegjes gaan lopen van Kuta. En we waren nog geen twee minuten van het strand af of we werden weer bekogeld met 'yes, transport yes?" Maar nee, we wilden de winkels bekijken en die zagen we al liggen dus weer niet nodig. Ons antwoord was weer "no thank you".
De winkeltjes waren wel leuk, maar we vonden alles nog niet eens zó goedkoop als iedereen ons had verteld, dus gingen we maar eens lopen door andere straten, waar alles zeg maar zwart verkocht wordt. En wéér werden we niet met rust gelaten door alle verkopers die net als op een Amsterdamse markt stonden te schreeuwen voor hun koopwaar. Een paar voorbeelden (en op een of andere manier beginnen ze altijd met yes): "yes, you want watch, 10.000" "yes, parfume" "yes, massage lady, cheap cheap" "yes, darling you want sunglasses only 15,000". Het is om gek van te worden, ze stoppen nooit. En ohja, ook een mooie: "yes, you want mushroom?" maar dat is alleen maar als de zon onder is en daarvoor hebben ze je altijd al iets anders aangeboden. Dus dan gaat het zo:
"Yes, transport?"
"No"
"Mushroom?"
"NO!"
Hahaha, ongelooflijk is het niet? Misschien wel handig om even uit te leggen; ze betalen in Indonesië met indonesische rupiah (RP). Om de prijs in euro te krijgen moet je het delen door 12,500. Dus de eerder genoemde horloge voor 10,000 RP is heel goedkoop; minder dan een euro!
Na een tijdje word je he-le-maal gek van dat gezeur aan je kop, dus moesten Tes en ik iets verzinnen om meteen van ze af te zijn. De eerste keer dat we internet tot onze beschikking hadden hebben we opgezocht wat "nee, bedankt" in het Indonesisch is en dat zijn deze woorden: "Tidak, terima kasih". En als ze echt irritant werden riepen we alleen maar TIDAK! En dat hielp :-).

Weet je wat heel leuk was? Lotte, Mari en Carmen uit Zwolle waren precies dezelfde tijd ook op Bali! Hoe leuk is dat!? Dus al heel snel hebben we hun gevonden en zijn we meerdere keren uit eten geweest en samen uit geweest in een hele coole club; Sky Garden. Een erg grote club met super toffe muziek.

Er waren een paar dingen die bij ons op the to-do-list stonden en dat waren de gili-islands, een olifant berijden, rijstvelden en apen zien. Al deze dingen hebben we kunnen boeken voor nog geen €100 per persoon; wat een verschil met Australië!

Het eerste wat we gingen doen was naar het "Elephant Safari Park". We werden om 8 uur 's ochtends opgehaald om vervolgens een uur te moeten rijden naar Ubud (een kleine stad in het midden van het eiland, waar regenwoud is). Aangekomen in het park werden we meteen voorgesteld aan de olifanten. OMG. Het was zo'n bijzondere ervaring. Het is gewoon heel bizar om zo dichtbij wilde dieren te komen. Nou ja, ze zijn natuurlijk niet meer echt wild, maar toch ;-).
We hebben ze eten gegeven en foto's met ze gemaakt. Daarna was het tijd voor de rit. We zaten op olifant Rama een mannetje van 27 jaar oud. Een dik half uur hebben we door het oerwoud gereden en het was best wel lastig! Haha, natuurlijk hadden we een gids, maar we zaten met z'n tweeën op een soort bankje op de rug van die olifant en het wiebelde een beetje bijzonder dus we moesten de hele tijd onze rug- en buikspieren aanspannen om niet heen en weer op dat bankje te bewegen. Maar het was zeker erg gaaf.
Na de rit hebben we een heerlijke lunch gegeten met soep, lopend buffet en Balinese pannekoekjes en fruit.
Na de lunch was het tijd voor de olifantenshow en dat was er leuk! Er waren drie olifanten die allerlei (diervriendelijke) trucjes deden. Het begon al uberschattig; ze kwamen op junglebook-muziek binnen met elkaars staart in de slurf! Aaah, echt lief. Ze hebben meerdere dingen gedaan zoals hoelahoepen, basketballen, voetballen, schilderen en balanceren over een boomstam en met de slurf -alsof het niets was- de gids optillen. Heel leuk. Toen was het voorbij en het was heerlijke dag.

De tweede tour was naar de gili-islands. Dat is een eilandengroep erg dichtbij het eiland Lombok. We werden opgehaald om 6 uur 's ochtends :-|. Jeetje, dat was wel erg vroeg. Wederom een tijd in een busje gezeten naar een klein dorpje aan de oostkant van het eiland waar we op de fast boat werden gezet. Na een erg lange trip op een oncomfortabele bank op de boat waren we dan eiland op het eiland. WAUW. Dit is nou echt het ultieme bounty-eiland. Parel witte stranden, turquoise zee en heel veel palmbomen. Prachtig gewoon! Toen we van de boot afkwamen stonden we meteen tot onze enkels in de zee, want er was geen haven. Met onze spullen het strand op en op zoek naar een taxi. Er zijn ook mooi geen taxi's! Dus Tes en ik met de paardenkar naar ons hotel. Het hotel lag helemaal in het noorden van het eiland, weg van alle barretjes en alles; even een paar daagjes echt chillen. Helaas kreeg Tessa keelontsteking en heeft ze de hele tijd met 38,6 graden koorts en een dikke keel rondgelopen. Dat was natuurlijk wel even erg vervelend, maar gelukkig is het allemaal goed gekomen. We hebben namelijk nog gesnorkeld en in de zon gelegen en voor we het wisten was het alweer tijd om terug te gaan naar Bali.

De derde en laatste tour was een dagtour over het eiland. We hebben meerdere dingen gezien; een originele Balinese dans, goud- en zilversmederij, rijstvelden, een vulkaan, maar wat het meest indruk heeft gemaakt waren de apen. Ja, nu komt `t...
We kwamen aan bij een Monkey Sanctuary. Allemaal wilde apen die zich verzamelden bij een groep tempels om bekeken te worden en om eten te krijgen. Er zijn geen hekken, dus als ze willen kunnen ze overal heen, het zijn dus echt wilde apen!
Van tevoren werden we gewaarschuwd voor de vlugge vingers van de aapies, want ze schenen het nogal leuk te vinden camera's en andere spullen uit je tas te stelen. Dus slim als we zijn hebben we alleen maar de camera meegenomen en de tas in de auto gelaten. We liepen richting de tempels en de apen liepen o-ve-ral. Serieus, overal. En ik had het kunnen raden; de eerste aap die bij iemand van ons groepje op de schouder ging zitten was bij mij. Het was best eng, want ik had eigenlijk niets door, tot ik opeens gladde vingertjes op m'n been voelde die gewoon omhoog klom!! En toen zattie op m'n schouder. Een beetje in m'n haar te kijken en gewoon te chillen! Op een gegeven moment vond hij iets anders aan mij erg interessant; hij greep namelijk volledig in mijn decolleté! En daarna greep hij m'n borst ook nog en ging hij er met z'n hoofd naartoe!!! Hahahahaha wtf, dat was echt heel raar. Helaas hebben we daar geen foto van omdat ik de camera om mijn nek had hangen en ik kon m niet weggeven want dan zou de aap misschien iets doen. Dus helaas.
Maar daarbij is het niet gebleven. Dit zijn gewoon apen die alles maar bij je doen. En ze zijn wild, dus je moet voorzichtig zijn omdat ze uit het niets kunnen knappen! Op een gegeven moment komt er een grote aap op Tessa af en slaat haar op d'r kont! Hahahahahaha en daarna bleef ie bij haar voeten zitten en een beetje onschuldig omhoog naar haar kijken.
Maar er is ook iets gebeurd wat niet zo leuk was... Er was een vrij grote aap bij een vrouw uit ons groepje op de schouder geklommen en eerst was er niets aan de hand, maar op een gegeven moment begint hij haar te vlooien en toen beet hij haar in het hoofd!!! De gids reageerde heel snel en probeerde de aap van haar schouder te duwen maar hij werd vet aggressief en hij liet z'n tanden zien en begon helemaal te grommen en te schreeuwen! Hij beet haar nog een keer en toen sloeg de gids hem echt van haar schouder. Jeetje dat was echt best eng!! Gelukkig had de vrouw niks, alleen een beetje rode geirriteerde huid, gelukkig geen bloed! Maar we waren allemaal wel erg geschrokken.

De laatste paar dagen in Kuta hebben we doorgebracht met Max, Noud en Klaas, drie jongens uit Zwolle die ook nog even op Bali langskwamen!! Dat was hartstikke gezellig. We zijn met ze uit eten geweest en we zijn ook weer geëindigd in Sky Garden. Na een verfrissende duik in het zwembad van ons hotel om 7 uur 's ochtends zijn we maar eens gaan slapen. De volgende dag hebben we nog gesurft met de boys en toen zijn we weer teruggevlogen naar Ozzie!!!

Wat een avonturen. Ik hoop dat jullie de foto's die binnenkort komen leuk vinden! Kan haast niet anders ;-).

XOXO Iris

P.S.
Voor degenen die niet meer weten waarop we te bereiken zijn:
Tessa: +64405543442
Iris: +64405543421