Mercury Bay

Hallo lieve iedereen,

Vandaag zijn we vanuit Auckland met de KiwiExperience naar Mercury Bay a.k.a. Whitianga gereden. We moesten om 9:15 vertrekken en natuurlijk stonden Tes en ik al om 9:00 te shinen op de ophaalspot. Na ongeveer tien minuten te hebben gewacht, was eigenlijk iedereen die ook opgehaald moest worden door de Kiwi aanwezig. Het wachten was dus eigenlijk alleen nog maar op de bus... Zelfs om 9:45 nog steeds geen groene bus te zien en we dachten dat ze ons vergeten waren, maar gelukkig kwam de bus toch eindelijk om TIEN UUR pas aankakken. Het leuke was toen ook nog eens dat het nog maar de vraag was of we wel op de lijst stonden om mee te mogen met de bus! Godzijdank stonden we op de lijst en mochten we mee, maar niet iedereen was zo blij, een paar meisjes mochten en konden niet mee, de bus was vol.

Voordat we Auckland gingen verlaten, zijn we naar het hoogste punt van de stad gegaan. Auckland ligt namelijk aan de onderkant van een huge-ass vulcano! Natuurlijk issie al een tijdje niet meer actief, maar toch ;-). Deze vulkaan heeft een grote krater die helemaal bedekt is met gras. Erg indrukwekkend allemaal (zie foto's). Op dit hoge punt konden we Auckland goed zien en de Skytower lijkt dan wel heel klein...

Onze buschauffeur heette Ollie, een erg jonge kerel (zeker voor een buschauffeur). Hij was volgens mij nog maar 26 of 27, want hij had amper zes jaar ervaring met busrijden en volgens mij kan je daar pas mee beginnen als je 21 bent. Een simpel rekensommetje doet de rest. Hij werkte pas vier maanden bij de KiwiExperience, vandaar dat het begin niet zo soepeltjes verliep...

De busreis zelf verliep voor de rest prima, je kon wel merken dat hij nog niet zo goed kon multitasken, maar dat is hem vergeven. Bijna aangekomen bij de eindbestemming, ging er een formulier langs met allerlei activiteiten. Tes en ik besloten te gaan kayakken bij Cathedral Cove, een beroemde mooie rotsformatie. Er werd ons verteld dat dat heel mooi moest zijn en we hadden er zin in! Eenmaal aangekleed en wel, in de kayak, op zee, waren we niet zo blij... De zee was nogal onrustig en daarom, was het best wel lastig om vooruit te komen. Er kwam ook nog bij dat we allebei nog een beetje wagenziek waren en de wiebelende kayak maakte het alleen maar erger. Aangekomen bij Cathedral Cove, viel het ons een beetje tegen. Het was wel mooi, maar het weer was een beetje donker en daarom was het  minder indrukwekkend, helaas. Gelukkig hadden we een erg aardige gids die voor ons thee, koffie, cappucino en warme chocolademelk had gemaakt en we kregen zelfs koekjes!

De terugweg was weer dezelfde ellende als de heenweg, we waren misselijk en zwaar vermoeid en we moesten ook nog eens opschieten, omdat we het pontje moesten halen. Nee, kayakken doen we NOOIT meer!

Toen we eindelijk waren aangekomen bij "the Turtle Cove" werden we erg vriendelijk gegroet door de eigenaren en dat maakte onze dag weer een beetje goed. Twee lieve oudere dames die ons liefdevol binnenhaalden en ons arme stakkers gingen inchecken. We besloten om voor drie nachten te blijven. En wat was het heerlijk! We verbleven in kleine soort van huisjes met goede bedden, matrassen van wel 30 cm dik (en die zijn schaars in hostels), lekkere dekens en in totaal sliep je maar met vier mensen in het huisje. Perfect.

Jullie vragen je waarschijnlijk af waarom we zolang bleven in het kleine Mercury Bay... Nou, in the Bay of Islands (de slaapplaats na Cape Reinga) zijn we twee leuke meiden tegengekomen, waar we graag mee verder wilden reizen. Alisen Derksen uit Canada en Jamie Kneese uit de VS. Helaas hadden zij ietwat andere plannen en hebben wij dus op ze gewacht in Whitianga.

De dagen duurden wel lang... We hebben namelijk oveel regen gehad. We hebben ons goed kunnen vermaken hoor, we zijn een middag naar het strand geweest waar we schelpen hebben verzameld en vanaf die dag was het drama met het weer. Gelukkig waren we op een plek waar toch al niet zo heel veel te doen was en hebben gewoon lekker gechilld. Filmpje gekeken, beetje kaarten, poolen, de grootste kat ever aaien (ja Rosali, groter en dikker dan Remy) en boodschapjes halen. Ja ja, we hebben deze dagen weer lekker zelf gekookt en wat smaakte het goed. (Alweer) broccoli, met aardappeltjes en kipschnitzel.

De laatste dag was de dag dat Ali en Jamie aankwamen en ze waren blij verrast dat wij op ze hadden gewacht. Ze trokken in bij ons in het huisje en het was een gezellige avond met pool en apple cider. Toch wel vroeg naar bed, puur omdat die bedden zo heerlijk sliepen...

De volgende ochtend vroeg op, want onze reis ging verder naar: Rotorua!

XOXO Iris